اینو ساده چیتان و پیتان کردم و بردم برای تولد دختر خواهر شوهر😍

صدای مرا به جهان برسانید! به گروه ۵+۱ و به مردمی که آن‌سوی مرزها آرام و خوشبخت زندگی می‌کنند و روحشان هم خبر ندارد که زندگی در این گوشه‌ی جغرافیا و به مردم دیگری چقدر سخت گرفته. به گوششان برسانید این جوانیِ ما و هم‌نسلان ماست که هربار وسط گود می‌گذارید و اهرم فشارش کرده‌اید و فکر می‌کنید برای کسی اهمیتی دارد ما بعد از این تحریم‌ها، چه بر سرمان خواهد آمد و چه بر سر نسل معصوم و بی‌گناهی که در این آشفته‌بازار و جنگ‌های اقتصاد و روان باید کودکی کنند... کسی برایش مهم نیست آن بیماری که برای زنده‌ ماندن، محتاج داروی هربار گرانترِ وارداتی‌ست، با نبودن دارو چه اتفاق دردناکی برایش خواهد افتاد، جوان درمانده‌ای که نمی‌تواند ازدواج کند، خانه بخرد، لوازم زندگی و ماشین تهیه کند، جوانی که بیکار است و حتی نمی‌تواند تحصیلش را ادامه بدهد، پدری که نمی‌تواند مایحتاج خانواده را تامین کند و سرکارگرِ مستاصلی که دیگر توان پرداخت حقوق کارگران را ندارد... ای تصمیم‌گیرندگانِ بزرگ! ما اهرم فشار مناسبی نیستیم! بااین شیوه‌‌ی ناعادلانه، فقط خورشید را بی‌دلیل از جهان ما دریغ کرده‌اید! بااین شیوه فقط و فقط به ما ظلم کرده‌اید، به مردمی که ابدا کاری به کارتان نداشته‌اند!
ما مردم خوبی داریم. مردم نجیب و آرامی که زیر تازیانه‌ی روزگار کمر خم کرده‌اند و فریاد نزدند، که ای کاش می‌زدند و شما می‌شنیدید و می‌فهمیدید این ماییم که داریم زیر فشارهای شما له می‌شویم! این ماییم که هدف گرفته‌اید و از همه چیز محرومشان کرده‌اید! این ماییم که سلول به سلول روان‌مان فرسوده می‌شود و ناامید و بی‌آینده و نابود می‌شویم... سری به کلمات و گفتگوها و شعرهای ما بزنید که چطور داریم با تمام وجود به همدیگر دلگرمی می‌دهیم و به هر دری می‌زنیم تا خودمان را وصل کنیم به این زندگی... ببینید چطور در دلِ ماجرایی گیر کرده‌ایم که مقصرش نیستیم! که حتی درست نمی‌دانیم چطور پیش آمده و چطور حل می‌شود اما چه ناعادلانه برای تهدیدهای شما شده‌ایم سیبل‌های پرتاب!
صدای مرا به تمام جهان برسانید، من ایرانم، من هشتاد و چند میلیون جان بی‌گناه، من هشتاد و چند میلیون تفکر آگاه، من هشتاد و چند میلیون امید، من هشتاد و چند میلیون شور زیستن... من؛ هشتاد و چند میلیون انسانی که حق دارند زندگی کنند!
صدای مرا به تمام جهان برسانید؛ ما باشما سرِ جنگ نداریم، دستتان را از روی این ماشه‌‌‌ی لعنتی بردارید، بگذارید زندگی کنیم...

#نرگس_صرافیان_طوفان